Blackfriars is een echt district in Londen, geen fictie. We leggen het even uit.
Blackfriars
Blackfriars verwijst naar “zwart” en “broeders”, kortom de monniken met de zwarte kappen op, de Dominicanen die een vestiging hadden vlak onder de Thames en zo de naam gaven aan het district in 1317. In de tijd van Shakespeare echter was deze ‘priory’ al gesloten: in 1538 deed Henry de VIIIe ze sluiten.
Een reeks belangrijke gebouwen bevond zich daar ook in de buurt: je had buiten het klooster ook het Blackfriars Theatre maar ook een beetje verder Shakespeares originele Globe Theatre. Shakespeare moet er in elk geval regelmatig rondgezworven hebben.
Vernieuwend
Het theaterhuis Blackfriars was ook de bron van andere vernieuwingen: het was een van de eerste commerciële theaterondernemingen die kunstmatige verlichting toepaste baseerde, en muziek tussen de verschillende akten. Het bedrijf van Burbage (tegen die tijd The King’s Men geheten) nam bezit van het theater. Er waren oorspronkelijk zeven aandeelhouders in het gereorganiseerde theater: Richard Burbage, William Shakespeare, Henry Condell, John Heminges, William Sly, allen lid van The King’s Men, en Cuthbert Burbage en Thomas Evans, agent voor de theatermanager Henry Evans.
Pubs & Inns
De pub waar we Shakespeare iets laten drinken is wel degelijk gebaseerd op de werkelijkheid.
Langsheen de Thames was een pub, “The Falcon Tavern”, waar wel degelijk Shakespeare iets ging drinken. Zo vinden we terug in historische geschriften:
“Opposite the present Falcon glass house of Holland St., Blackfriars, stood the old “Falcon Tavern” celebrated for having been the daily resort of Shakespeare and his dramatic companions.”
Het interieur echter werd bedacht door de auteurs.
Blackfriars in de film
De oude buurten zijn heden ten dage nog regelmatig gebruikt geweest voor films. Denk maar aan Sherlock Holmes en David Copperfield.
In deze rubriek "per hoofdstuk" vind je leuke achtergrondinformatie over het boek. Soms is dit iets meer over de plaats in kwestie, dan weer over een gebeurtenis, dan wat 'behind the scenes'. De schrijvers lichten een tip van de sluier op. Sommige items kan je zomaar 'publiek' op de website lezen, voor andere artikels zal je dan weer een speciaal wachtwoord nodig hebben. Dit wachtwoord vind je ... in het boek. Let op, sommige van deze artikels kunnen "spoilers" bevatten. Beslis dus zelf wanneer je wat (extra) wil lezen en wanneer (nog) niet. We wensen je veel lees- en ontdekplezier!
Sommige feitbeschrijvingen op deze website namen we over uit Wikipedia. Ook dié feiten, naast ons eigen research, helpen om een unieke kijk te geven in en om het boek dat Het Shakespeare Contingent heet! Heb je zelf een leuke aanvulling? Laat het ons gerust weten.
